FEMA jest podporządkowaną (od 2002 roku) Departamentowi Bezpieczeństwa Krajowego agencją rządową powołaną przez prezydenta Stanów Zjednoczonych Jimmy'ego Cartera 1 kwietnia 1979 roku. Jej zadaniem jest raportowanie zagrożeń, planowanie i zarządzanie działaniami związanymi z zapobieganiem katastrofom i klęskom żywiołowym oraz łagodzeniem ich skutków.
W 2051 roku na jej czele stanął Walton Simons. FEMA była narzędziem w rękach MJ12, za pomocą którego Bob Page chciał przejąć władzę w USA w przypadku zaistnienia narodowej klęski jaką była pandemia Szarej Śmierci.
W chwili gdy prezydent ogłosi stan kryzysowy w kraju, na mocy Dekretu 10997 oraz wykorzystując Akt o Obronie Narodowej i Akt o Produkcji Wojskowej, FEMA ma prawo przejąć wszystkie strategiczne obiekty (media, drogi, lotniska) oraz zyskuje możliwość sprawowania władzy nad siłami zbrojnymi. FEMA posiada również listę sześciu milionów Amerykanów, których w tej sytuacji może natychmiast wywieźć do izb zatrzymań. Takie działania potocznie nazywa się mianem RX 84.